FASCIAL MANIPULATION
Manipulacje powięzi (Fascial Manipulation) jest rodzajem terapii manualnej stworzonym przez włoskiego fizjoterapeutę Luigiego Stecco. Jest metodą o bardzo dużej skuteczności w leczeniu bardzo szerokiego spektrum zaburzeń układu mięśniowo-szkieletowego oraz trzewnego. Metoda polega na manipulacji określonych punktów (centrów koordynacji i fuzyjnych), które znajdują się w powięzi głębokiej na przebiegu sekwencji, przekątnych oraz spiral mięśniowo-powięziowych. Sposób leczenia opiera się na szczegółowo przeprowadzonym wywiedzie, weryfikacji ruchowej oraz badaniu palpacyjnemu tkanki powięziowej. Niezwykle istotnym elementem gwarantującym skuteczną terapię jest szczegółowy wywiad oraz badanie odpowiednich stref powięzi.
Podczas badania, a następnie leczenia terapeuta wyczuwa w tkance powięziowej zmienione strefy (zgrubienia, ograniczenia ruchomości tkanki), a pacjent zgłasza ból będący wynikiem niefizjologicznego rozciągania wolnych zakończeń nerwowych w obrębie zmienionej tkanki.
Dzięki zastosowaniu odpowiedniej manipulacji bądź mobilizacji danej strefy powięziowej, następuje przywrócenie ruchomości i w konsekwencji zmniejszenie bólu, poprawa zakresu ruchu jak również zwiększenie siły mięśniowej.
IGŁOTERAPIA
Zastosowanie suchej igłoterapii ma na celu wyeliminowanie ognisk bólu pojawiających się w punktach spustowych, które znajdują się w podwięziach, czyli strukturach otaczających mięśnie. Sucha igłoterapia jest metodą terapeutyczną, która charakteryzuje się wysoką skutecznością. Jej efektywność sięga aż 90%. Tak wysoki poziom wyleczeń wynika z faktu, że jest to jedyna procedura pozwalająca na bezpośrednie dotarcie do źródła bólu. Dzięki temu ryzyko ponownego wystąpienia dolegliwości jest mniejsze niż w przypadku metod pośrednich. Nierzadko zdarzają się sytuacje, że ból ustępuje już po pierwszym zabiegu. Jednak zaleca się wykonanie kilku sesji w kilkudniowych odstępach, aby uzyskać pewność utrwalenia terapeutycznego efektu.
Wskazania:
- bóle głowy różnego pochodzenia, w tym zarówno ostre, np. migrenowe jak i przewlekłe, tzw. napięciowe bóle głowy
- bóle mięśni karku i szyi, w tym pourazowe po wypadkach samochodowych lub przeciążeniowe (siedzący tryb życia)
- bóle barku często dodatkowo ograniczające znacznie jego ruchomość lub promieniujące do kończyny górnej
- bóle kręgosłupa lędźwiowego i/lub okolicy pośladków
bóle kończyn górnych (często z drętwieniem ręki) - bóle kończyn dolnych (w tym tzw. stopa biegacza)
PINOTERAPIA
Pinoterapia jest polską metodą stworzoną przez lek. med. Radosława Składowskiego. Stanowi pomost pomiędzy medycyną konwencjonalną a niekonwencjonalną. Łączy w sobie zdobycze akupunktury, akupresury, refleksoterapii, techniki medycyny manualnej (terapia manualna), różnorodne techniki masażu oraz suche igłowanie. Całość tworzy kompleksową metodę leczenia.
Pinoterapia jest nieinwazyjną metodą skutecznego leczenia zarówno pacjentów bólowych jak i w sporcie. Wpływa na odreagowanie psychologiczne i nerwowe. Znosi napięcia, działa odtruwająco i odkwaszająco na organizm. Działanie terapeutyczne w pinoterapii opiera się na wiedzy z zakresu elektryczności tkanek oraz zdolności organizmu do samoleczenia. Powięź, której w ostatnich latach przypisuje się coraz większe znaczenie dla funkcjonowania ludzkiego ciała, w dużej mierze składa się z białek mających zdolność przewodnictwa elektrycznego. Różnego rodzaju odkształcenia powięzi spowodowane napięciami tkanek, czy ich urazem, prowadzą do powstania słabego pola elektrycznego będącego zjawiskiem działania piezoelektrycznego. Można zatem uznać, że każdy ruch wykonywany przez nas generuje pole elektryczne. Podobnie jest z każdym impulsem nerwowym, również w czasie depolaryzacji błony komórkowej. Zgodnie z założeniem wszystkie ww. pola przenikające przez tkanki są swoistym nośnikiem informacji dla komórek, o tym, jaki rodzaj ruchu jest wykonywany.
Pinoterapia może być stosowana w leczeniu wielu schorzeń i urazów zarówno ortopedycznych, neurologicznych, jak i internistycznych m.in.:
- urazów sportowych
- chorobach układu nerwowego
- zaburzeń naczynio- ruchowych
- zespołu lodowatych kończyn
- neuropatii na tle demielinizacyjnym
- polineuropatii
- stwardnienia rozsianego
- udaru niedokrwiennego
- parkinsonizmu
- zaburzeń nerwicowych
MASAŻ TKANEK GŁĘBOKICH
Masaż tkanek głębokich opiera się na warstwowej pracy tkankowej, prowadzącej do uwolnienia (rozluźnienia) utrzymujących się nieprawidłowych napięć w ciele człowieka. Metoda pozwala w sposób energooszczędny i bardzo skuteczny wpłynąć na stan napięcia mięśniowego i powięziowego przy dysfunkcjach narządu ruchu i wadach postawy. Każdy ruch wykonywany jest bardzo powoli, z ogromną precyzją i odpowiednio dobraną siłą nacisku. Masaż tkanek głębokich jest bardzo skuteczny i efektywny, a jego rezultaty zauważalne są już po krótkiej sesji. Podstawowym celem masażu jest zmiana struktury i ruchomości tkanek.
Wskazania:
- przewlekły ból mięśniowy
- zmniejszona ruchomość stawów
- przykurcz ścięgien i mięśni
- zapalenie rozcięgna podeszwowego
- rwa kulszowa
- łokieć tenisisty, golfisty
- zespół bólowy kręgosłupa
- rwa barkowa
- napięciowe bóle głowy
- wady postawy
MULLIGAN CONCEPT
Metoda leczenia narządu ruchu opierająca się na założeniu, że niektóre urazy narządu ruchu prowadzą do drobnych niezgodności w ustawieniu stawów, powodując ograniczenia w wykonaniu prawidłowego ruchu. Atutem koncepcji Mulligana jest bezbolesność wykonywania terapii, co zapewnia komfort i bezpieczeństwo zarówno pacjenta, jak i terapeuty. Pacjent nie jest biernie poddawany terapii, lecz aktywnie w niej uczestniczy.
Wskazania:
bóle i ograniczenie ruchomości w obrębie stawów w trakcie wykonywania aktywności
niestabilność stawów kręgosłupa i stawów obwodowych
naciągnięcia więzadeł, naderwania mięśni
poprawa propriocepcji (lepsza stabilizacja i koordynacja)
KINESIOLOGY TAPING
Metoda ta polega na aplikacji na ciele, w ściśle określony sposób, specjalistycznego elastycznego plastra. Nalepiony plaster jest źródłem bodźców wyłącznie mechanicznych. W zależności od sposobu i miejsca aplikacji, ma różnorakie oddziaływanie. Aplikacje pozwalają na zachowanie pełnego zakresu ruchu, świadomą normalizację napięcia mięśniowego, aktywowanie mięśni uszkodzonych, zmniejszają ból i nienaturalne odczucia skóry.
Wskazania:
bóle kręgosłupa
bóle kolan (np. dolegliwości ze strony stawu rzepkowo-udowego)
dolegliwości bólowe barku, zapalenia pochewek ścięgnistych (np. w okolicy nadgarstka)
bolesność okolic przyczepów (np. łokieć tenisisty, ostroga piętowa)
stan po skręceniach i zwichnięcia stawów, paluch koślawy
dolegliwości ze strony ścięgna Achillesa
obrzęki, niestabilność stawów, uszkodzenia mięśni, więzadeł
poprawa propriocepcji (lepsza stabilizacja i koordynacja)
usprawnienie procesów gojenia po urazach i operacjach (np. po rekonstrukcji więzadeł krzyżowych, lub szyciu ścięgna Achillesa)
podniesienie sprawności i wydolności, a także zmniejszenie ryzyka kontuzji, podczas uprawiania sportu
korekcja wad postawy (np. skolioza)
blizny, krwiaki
zaburzenia krążenia chłonki, obrzęki – występujące z powodu choroby, po urazach lub w okresie ciąży